Καρκίνος του παχέος εντέρου και του ορθού
Το παχύ έντερο αποτελεί συνέχεια του λεπτού εντέρου και έχει μήκος περίπου 120 εκατοστών. Συνεχίζεται με το ορθό το οποίο φθάνει μέχρι τον πρωκτό. Η λειτουργία του είναι να πυκνώσει τα περιεχόμενο αποροφώντας νερό και σχηματίζει τα κόπρανα. Το τοίχωμα του παχέος εντέρου αποτελείται από διάφορα στρώματα. Το εσώτερικό στρώμα μπορεί για διάφορους λόγους να μεταλλαγεί και να σχηματίσει πολύποδες. Αρχικά, οι περισσότεροι πολύποδες είναι καλοήθεις. Ωστόσο με το πέρασμα του χρόνου μπορούν να αναπτυχθούν πάνω σε αυτούς κακοήθεις όγκοι. Πρόκειτε για τον καρκίνο του παχέος εντέρου.

Συμπτώματα
Το αρχικό στάδιο χαρακτηρίζεται από την απουσία συμπτομάτων. Με την αύξηση του μεγέθους και την ανάπτυξη του όγκου ωστόσο, εμφανίζεται πόνος στην κοιλιά, αίμα στα κόπρανα και απώλεια σωματικου βάρους. Εάν η εντερική διέλευση παρεμποδίζεται, μπορεί εναλλακτικά να έρθει διάρροια και δυσκοιλιότητα.
Αν έχετε αυτά τα συμπτώματα, θα πρέπει να συμβουλευτείτε ένα γιατρό σε κάθε περίπτωση.

Αιτίες
Ο καρκίνος του παχέος εντέρου συνήθως αναπτύσσεται από καλοήθεις πολύποδες: αυτοί είναι αβλαβείς όγκοι στον εντερικό βλεννογόνο. Ανθυγιεινή διατροφή, η παχυσαρκία και η έλλειψη άσκησης είναι – ακριβώς όπως το κάπνισμα και η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ – άλλους παράγοντες κινδύνου.
Περίπου το οκτώ τοις εκατό των ασθενών με ορθοκολικό καρκίνο έχει αποδοθεί σε γενετικές αιτίες. Πρόκειται για νόσους οι οποίες εμφανίζονται συχνά μέσα σε μια οικογένεια και είναι κληρονομικές. Μεταξύ των κληρονομικών μορφών περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, το σύνδρομο Lynch (HNPCC) ή οικογενήσ αδενωματώδης πολυποδίαση (FAP). Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι όγκοι μπορεί να αναπτυχθούν ακόμη και σε πολύ νεαρά άτομα.

Θεραπεία
Η Θεραπεία του καρκίνου του παχέως εντέρου ειναι πρωτίστος η χειρουργική. Στόχος της επέμβασης ειναι η αφαίρεση του πάσχοντος τμήματος του εντέρου καθώς και ο περιοχικός λεμφαδενικός καθαρισμός όπως προβλέπουν οι διεθνής κατευθυντήριες οδηγίες (R0 εκτομή). Η επέμβαση αυτή γίνεται πλέον τα τελευταία χρόνια λαπαροσκοπικά, δηλαδή μέσω τομών μήκους 1cm και με τη χρήση κάμερας και ενδοσκοπικών εργαλείων. Η μέθοδος αυτή πλεονεκτεί σε σχέση με την κλασική ανοιχτή μέθοδο λόγω του μηδαμινού μετεγχειριτικού πόνου, της γρηγορότερης επούλωσης του τραύματος και της μικρότερης νοσηλέιας του ασθένους με όμοιο παρόλ´ αυτά ογκολογικό αποτέλεσμα.
Ανάλογα με το στάδιο και την εντόπιση λαμβάνει χώρα μετά από τη χειρουργική επέμβαση και χημειοθεραπεία ή ακόμα και ακτινοβολία. Η θεραπεία στηρίζεται στα διεθνή πρωτοκολα ωστόσο πρέπει να σχεδιάζεται και βάση των αναγκών του ασθενή. Θα συζητήσουμε με τους ογκολόγους συναδέλφους μας κάθε περίπτωση ξεχωριστά.
Ακόμη και εάν ο καρκίνος έχει ήδη εξαπλωθεί σε άλλα όργανα και επομένως έχει ήδη προχωρήσει, προσπαθούμε – αν είναι δυνατόν – να βελτιώσουμε την ποιότητα της ζωής των ασθενών μας και να παρατείνουμε τη διάρκεια ζωής.